Nazwa "telefonia komórkowa" bierze się ze sposobu pokrywania terenu zasięgiem łączności bezprzewodowej. Obszar dzielony jest na komórki (cells), z których każda jest obsługiwana przez jedną radiową stację przekaźnikową. Namierzanie telefonu komórkowego polega na ustaleniu przez operatora, z którą stacją przekaźnikową (stacją bazową) telefon łączył się w danej chwili. Nie gwarantuje to, że telefon znajdował się w kraju - mógł być tuż za granicą Polski, ale komunikował się ze stacją na terenie Polski, która w danym miejscu zapewniała silniejszy sygnał.